Sevginin ve hayranlığın nasıl nefrete dönüştüğünü gözler önüne seren bir kitap. Haksız da sayılmazdı aslında. Kitabı daha iyi anlayabilmek için Nietzsche’nin hayatını da az çok bilmek gerekebilir. Arada bir felsefesinden küçük detaylar yakalanabilir fakat konu Wagner olduğu için felsefesinin temelini oluşturan kavramlara bu kitapta pek yer vermemiş, gayet normal. Yanlış beklenti ile başlanmaması için söyledim. Kitabı bitirince Ecce Homo’dan bir kısım geldi aklıma, paylaşmak isterim:
“İyice bir düşünürsem, Wagner musikisi olmadan çekilmezdi gençliğim, Almanların arasına düşmüştüm bir kez. Dayanılmaz bir baskıdan kurtulmak için afyon ister. lşte böyle, bana da Wagner gerekti. Wagner Alman olan her şeye karşı en iyi panzehirdir, -zehir olmasına da zehirdir, o başka...”
