Vivian’ın belini kavrayıp yere indirdi. Ama ellerini çekmedi.
Şeker pekmezi aşkına! Daha önce kimse ile öpüşmemişti ve ne yapacağını bilmiyordu. Gözlerini
kapattı ama ağzı konusunda emin değildi. Dudaklarını yaladı ve büzüştürdü.
Bekliyordu.
Yakındaki bir ağaçta, bir ağaçkakanın hızla vuruşları duyuldu. Elbisesinin kolları esen rüzgârla
havalandı. Parmakları belini sıkıyor ve daha yakınına çekiyordu.
“Lanet olsun her şeye.” Ellerini bıraktı.
Sayfa 40
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.