Sadece kitapla ilgili değil aynı zamanda seriyle de ilgili bir eleştiri olacak bu. Öncelikle bayağıdır (ciddi ciddi beş senedir falan) okumak istediğim bir seriydi ve sonunda okuyabildiğim için kendimi kutluyorum. Çok iyi başlamıştı, çok heveslendirmişti ama güme gitti. Kurguyu nasıl yapması gerektiğini bilemeyen yazarların “fantastik işte” diye kestirme yollara kaçması, olay yaratmak için karakter öldürmesi seriyi mahvetti. Yazar da seriyi yazma sürecinde tam olarak ne yapmak istediğini bilmiyormuş ve rüzgarlarla savrulmuş, bunu kitabı okurken hissediyorsunuz. Fazla acemi bir davranış. Örneğin kristal bir “tırpan”dan bahsedildi ve unutuldu gitti. Bir şeylerin bir şekilde düzelmesi gerekti hop mucizevi şekilde düzeldi ve sonra aslında “Vi” diye bi ~gizemli gücün~ bunu yapmış olduğunu anladık ki bu gizemli güç Ana (tanrı) gibi bir şey ama ne hikmetse Vhalla’nın ardını topluyor. Ay bilmiyorum, sona geldikçe seri sakız gibi uzadı da uzadı, mantık hataları üst üste bindi. Bence yazar olayı hiç kristallere çevirmeyip Kuzey’in fethiyle bitirmeyi bilmeliydi. Her şeye değinmek isterken sadece daha fazla açık bırakmış oldu. Ayrıca o epilog… Bilmiyorum, karışık düşüncelerim var. Tüm epilogların gerekliliği sorgulanabilir elbette ama bu ayrı bi sorgulattı. Ayrıca EPİLOG bile kendi başına cevaplanmamış nokta bıraktı çıldırmalık ahahajak. Neyse, nihayetinde bir şekilde (özellikle ilk iki kitap boyunca) zevkli bir yolculuk oldu. Yazarın belkiii diğer kitaplarına şans veririm, kendini edebi yönden geliştirdiğine inanırsam.

Kristal TaçElise Kova · Yabancı Yayınları · 20201,972 okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yumi