"Dayanamıyorum artık Theo, yaşamın ağırlığına daha fazla dayanamıyorum. Unutmaya çalışıyorum, daha çok resim yaparak unutmaya çalışıyorum ama olmuyor. Kulağımdaki çığlıklara karşı koyamıyorum." Çoğu zaman öyle olmaz mı. Dayanamadığımızda; şarkılara,resimlere kendimizi bulabileceğimiz herhangi şeye sığınmaz mıyız ? Van Gogh'da uzun süre öyle yapmış önce Allah'a sonra resimlerine sarılmış. Kitabı okumadan önce Van Gogh'un papazlık,vaizlik yaptığını,içindeki huzursuzluğu gidermek için bunun eğitimini aldığını. Aç ve evsiz kalan bir aileye de evini ve yiyeceklerini vererek yardım ettiğinde ise papazlığı onursuzlaştırdığı için kovulduğunu bilmiyordum. Hep diyorum ya iyi ki kitaplar var. Velhasıl kelam içindeki huzursuzluklar ve bu dünyaya ait olmayış hissi onu intihara kadar sürüklüyor ve kendini vurduktan 2 gün sonra kan kaybından vefat ediyor. Bu süreçte kardeşi Theo'ya ve karşılıksız sevdiği kıza yazmış olduğu mektuplardan derlenen bu kitap ortaya çıkıyor. Eğer sizlerde Vincent Van Gogh sevenlerdenseniz bu kitabı okumalısınız sevgiler.

Theo’Ya MektuplarVincent Van Gogh · Dorlion Yayınları · 20206,3bin okunma

·

63 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Taner Şen