Ayfer Tunç kalemini hep sevmişimdir. Bellek üzerine, anıları zihnimizde yoğururken kattıklarımız üzerine. Geçmişi anarken geçmişi yeniden inşa ederken yaptıklarımız üzerine. Yine içi yoğun acıyla, melankoliyle dolu bir dünya. Unutmak bir yalanlama mıdır? Çeşit çeşit geçmişler; gerçeği bir, dönüşümü sonsuz olan. Yeniden çizeriz hatıraları. Gerçeği yalanlarla bezeriz anlatırken, inandığımız yalanlarla, Kendimiz kendimiz değilizdir. Olmak isteneni, olmuş olması isteneni hatırlarız, kurgularız.. Bu kitabı elime alırken keşke üzerine biraz araştırma yapmış olsaydım. Öylüleri okurken hep bir eksiklik hissettim. Çünkü iki kitabının birleşimi olan bu baskıyı okurken önce Saklı’nın okunması gerektiğini bilmiyordum. Evvelotelde’ki her hikaye daha önce yazılmış Saklı’da yer alan bir hikayenin yansıması, bu yüzden ikinci kısım önce okunmalı.
