İki gezgin uğradıkları bir köydeki çitin üzerinde değişik bir çiçek görerek onu koparırlar. Çok güzel bir çiçektir bu. Köyün çocukları etraflarına toplanır. Gezginler etraflarına toplanan çocuklara sorarlar:
“Bu çiçeğin adı ne?”
Çocuklar:
“Bilmiyoruz, Lenio Teyze bilir.” derler.
“Koşun çağırın onu”
Çocuklardan biri köyün içine doğru koşar. Sabırsızlıkla bekler gezginler. Kısa bir süre sonra döner çocuk.
“Lenio Teyze ölmüş.”
Kalpleri daralır Lenio Teyze’nin değil , aslında “ bir kelimenin öldüğünü” düşünürler.
Kelimelerin ruhu vardır.
Sayfa 123 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
·
2 artı 1'leme
·125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.