Üç yüz sene birlikte yaşadıklarından mendil sallayan, el sallayan bir tek Allah’ın kulu yoktu sahilde. Doğup büyüdükleri ve ömürlerini
tamamlayıp ölmek istedikleri yerden hiçbir suç işlemedikleri halde suçlu gibi, kaçar gibi, kovulmuş gibi ayrılıyorlardı. Yüreklerdeki yangın anlatılır gibi değildi; anlatmaya kalksalar ne dilleri ne güçleri yeterdi. Bütün büyük acılar gibi onların acısı da dilsizdi.