“Ama mesela benden uzaktayken güzel bir şey gördüğünde aklına onu bana da göstermek geldiyse eğer sen bana bir söz verdin demektir. Çünkü sözler böyle verilir; sessizlikte.”
Salih için yaşadıkları bir son muydu yoksa başlangıç mı? Kendini yaşadığı yere ait hissetmeyen, içerisinde atamadığı bir öfke biriktiren Salih gazeteden kovulmasıyla Rio’ya taşınma kararı alır. Onun için her gün gittiği Nefaset Lokantasının sahibi Afitap Hanım veda yemeği düzenleyecektir. Bu veda yemeğinin Salih’in hayatında ne gibi değişiklikler yapacağını kitabın ilk bölümünde okuyoruz. İkinci bölümde ise Salih’in aşkı Nihan ile olan hikayesi üçüncü bölümde ise Salih’in çocukluğuna inip ailesi, arkadaşı Metin ile tanışıyoruz. Kitabı çok severek okudum. Elimden kalemi asla bırakamadım. Altını çizdiğim o kadar cümle oldu ki bazı cümleler saatlerce düşündürdü. Bu kitabın İtalyanca’ya çevrilmesi, okutulması ve yazarın ilk kitabının ödüllü olması kesinlikle tesadüf değil. Çok kaliteli incecik keyifli bir romandı