Kutsallaştırılan Öz kavramlarına karşı Egoizm
Kısaca Feuerbach'ın dinsel bakış açısını bizim karşı çıkışımızla kıyaslayalım! "İnsanın özü, insanın en yüce varlığıdır. Şüphesiz en yüce varlık din tarafından 'Tanrı' diye adlandırılır ve nesnel bir varlık olarak kabul edilir, ama hakikâtte Tanrı, insanın kendi özünden başka bir şey değildir. Bu nedenlede dünya tarihindeki dönüm noktası, bundan böyle Tanrı'nın Tanrı olarak değil de insanın Tanrı olarak görülmesidir."
Biz buna şu yanıtı veriyoruz: En yüce varlık, elbette ki insanın özüdür, ama bizzat insanın kendisi olmayıp özü olduğundan, onu insanın dışında ve Tanrı olarak görmemiz ile insanın içinde kabul edip "insanın özü" ya da "insan" adı vermemiz arasında hiçbir fark yoktur. Ben ne Tanrı'yım ne de -bir kavram olarak- İnsan, ne en yüce varlık, ne de kendi özüm. Bu nedenle de en yüce varlığı kendi içimde ya da dışımda farz etmem aynı şeydir. Evet biz gerçekten en yüce varlığın iki çeşit "öbür dünya"da olduğunu düşünürüz: Hem içimizdeki hem de dışımızdaki "öbür dünya"da. Çünkü "Tanrı'nın tini", Hristiyan dinine göre "bizim de tinimizdir" ve "bizim içimizde yaşar". O hem gökyüzündedir, hem içimizde. Biz zavallılar sadece onun için birer "barınak" sayılırız. Feuerbach onun gökyüzündeki mekânını yıkarak onu, öteberisini toparlayıp bizim içimize taşınmaya zorlarsa, onun yeryüzü mekanı olan bizler tıka basa dolu hâle geliriz.
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.