İçim hâlâ yaralı, Bosna'yım ben.
Savaşın unutulan çocuğu;Amir. Kitabın başlangıcında bir söz yazıyor: "Kader bazı insanların ruhunda derin yaralar açar." Şimdi sizlere okurken içimin acıdığı, beni duygudan duyguya sürükleyen, aslında okunması çok zor olan bir eserden bahsedeceğim. 
Sinan Akyüz kalemini beğendiğim bir yazar. 
İncir Kuşları yazarın en çok etkilendiğim kitabıydı. Şimdi yine aynı şeyleri hissediyorum. Amir'in hikayesi. Boşnak halka yapılan zulmün anlatıldığı bu kitap; "Batı'nın Medeniyeti" dedikleri kavramın aslında koskoca bir yalandan ibaret olduğunu, bu medeniyetin sadece söz konusu kendi çıkarları olunca devreye girdiğinin açık bir göstergesidir. Filistin'in acısını duyduğumuz şu günlerde aslında dünden bugüne hiçbir şeyin değişmediğini görmek çok üzücü. Yüzbinlerce insanın acımasızca katledildiği Bosna Savaşı. Ah Srebrenitsa... Yaşanan işkenceler, tecavüzler, hissedilen acılar... Savaşın ağır yükünü taşıyan kadınlar ve çocuklar. Amir'in hikayesini ben okurken çok zorlandım. Sizler de okuyun ne demek istediğimi eminim anlayacaksınız. Sevgiyle kalın.
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.