"Ölüme dair bir fikrim vardı; sevgili babamdan sonsuza dek ayrılma fikri beni ele geçirmişti ve acı acı ağlamıştım , " diye yazdı. Ertesi yıl ondan iki yaş büyük ağabeyi de öldü. Nietzsche bu durumu " mezarın yeniden açılması " olarak yorumladı. Bu trajedi hüzünlü bir kişiliğe neden oldu . Diğer çocuklar dizlerini çamura bularken Nietzsche hırsla yaşadığı her şeyi en ince ayrıntısına kadar kağıda döküyordu . Düşünmek, anlatmak ve dünyaya anlam vermek onun için ömür boyu süren bir takıntı haline geldi .
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.