.
Acısıyla tatlısıyla bir hayata dair yaşadığımız ne varsa Bütün Mümkünler'e öykü olmuş..
Nadir Aşçı'nın on iki öyküden oluşan kitabını okuyucu eline alıp tekli koltuğa oturup (-ki mutlaka tekli koltuk. Çünkü önemli bir metafor burada) okumaya başlayıp sonra son hikâyenin son cümlesiyle kapağı kapatılarak bitirilecek akıcılıkta bir kitap..
Okurken;
Mücella'nın bir darbeye kurban giden aşkını;
Kısa Marlboro ile hayal kırıklığını;
Kale Arkası'nda 'küçük kalecinin başına bir şey gelmese bari hayırlı uzun ömrü olsun niyazıyla hikâyenin sonuna kadarki okur tedirginliğini;
Rol Çatışması'nda ekrandan yansıyan büyüye nasıl kapalıp gittiğimizi;
Yolcu'yla birlikte anneye giden yolların heyecanını yaşayıp da yolun sonunda bir selânın içimize attığı korla koltuğa yığılıp kalmayı;
okuyup tecrübe ediyor okur...
Aslında, yazar hikâyesini 'yalnız' yaşamamış, 'yalnız' yazmamış olsun diye şahitlik ediyor Bütün bu Mümkünler'e okur..
Yazara şahitlik etmenizi tavsiye ederim...