“Uyuyan devin uyanması için daha kaç İslam ülkesi işgal edilmeli, daha kaç yüz bin Müslüman katledilmeli?” Okuduğum kitap sözde bir kurguydu ancak tamamıyla bir Filistin, Doğu Türkistan, Suriye, Çeçenistan ve daha nice Müslüman kanı dökülen ülkelerdeki vahşeti anlatılıyordu. Önemli bir güce sahip olmadıkları halde kendilerini dünyaya hakim görenlerin işledikleri hadsizce zulümler. Ve işin en acı kısmı da bunun sayfaların arasında kalmaması. Bu olanları biz yaşamıyor olabiliriz ama dünyanın bir çok yerinde bunlar yaşanıyor, bu zulümleri çeken birileri var. Biz her gece başımızı yastığa rahat koyarken hatta düşünmeden en küçük sorunlarımızı bile gözümüzde devleştirirken insanlar bir yerlerde canlarının ve namuslarının korkusuyla yatıp kalkıyorlar. Ve biz bunları dertlerimizin arasına bile yeterince koymuyoruz. Bir çoğumuz en küçük bir boykotu bile yapmaktan aciz. Karşımızdakinin hangi ırktan hangi dinden olduğu önemli değil. Bunu biz bir türlü insanımıza anlatamadık. Ortada binlerce annenin feryadı, binlerce çocuğun umutları, binlerce gencin hayalleri var. Bir insan başka bir insanın acı feryatlarına bu kadar sessiz kalamaz, kalmamalıyız diye düşünüyorum. Gel gör ki biz bu konuda en ufak bir gayretten bile aciz kaldık. Şu an içim o kadar dolu ki buraya ne yazsam az. O yüzden daha fazla konuşmak istemiyorum. Bu yazıyı da çok kişi okumayacak biliyorum ancak okuyacak olan birkaç kişiye sesleniyorum. Allah (c.c) rızası için bu insanlara en azından dualarımızda bol bol yer verelim. En azından boykot mallarına azami derecede dikkat edelim. Bir insan başka bir insan için hiç olmazsa bu kadarını yapabilir diye düşünüyorum.

Zülfikarlar BilendiÖmer Saruhan · Dua Yayıncılık · 2012135 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.