Rene Descartes'in " Yöntem üzerine konuşma" adlı eseri tıpkı Descartes'in düşünme aşamaları gibi 6 bölümden oluşmaktadır. Bu bölümden yazarın yaptığı gibi incelenerek yöntemlerin kuralları ve doğruluğu üzerinde durulacaktır. Bilime dair düşünceler adlı birinci bölüm, başlığı ile içeriği hakkında paralellik göstermektedir. Dercartes, sağduyunun yani aklın herkese eşit şekilde dağıtıldığını fakat önceliklerimiz haklılığımızı değiştirdiğini vurgulamaktadır. İyi ve kötünün ayrımı aklın ve sağduyunun göstergesidir. Bu her insanda olabileceği gibi herkes tarafından aynı ölçüde kullanılmamaktadır. Bir bölgede iyi olarak atfedilen bir durum başka bir bölgede gülünçlük ile karşılanabilmektedir. Bu yüzden Descartes'e göre kültürümüz ve farklı kültürler hakkında bilgi edinmenin fayda sağlayacağı görüşündedir. Bilgi edindiğimiz kültürden eksik ya da daha daha akıllı olduğumuzu düşünmek yerine aklın önceliklerinin işlenmesi kişiyi daha ılımlı hale getirecektir. Akıl ve sağduyu insanı bir hayvandan ayıran yegane şeydir. Descartes, aklın ve sağduyunun önemini açıkladıktan sonra kendi yöntemleri sayesinde bilgisini nasıl derece derece arttırdığını anlatmaktadır. Düşüncelerini yayınlayarak eleştirilmeyi istemesi beni derinden etkileyen yöntem olmuştur. Descartes, küçük yaştan itibaren okuyan kitaplar dahilinde öğrendiklerinde ziyade cehaletinin büyüklüğünün farkında olan birisidir. Bu yüzden hayatının büyük bir bölümü gezmeye, deneyimleyerek öğrenmeye ayırmıştır. Descartes'e göre deneyimlemek, kişinin öğrenebileceği en iyi yöntemdir. Bilhassa yazılanları okumak başkalarının fikirleri dahilinde ilerlemeyi vermekten başka bir şey yapmamaktadır. Bu bölüm akıllara " Çok gezen mi bilir? Çok okuyan mı?" Sorusunu getirmektedir. Descartes'e göre çok deneyimleyen bilir. :) İkinci bölüm olan yöntemin başlıca kuralları olan kısmında, hep birileri tarafından eğitilmiş olduğumuzu vurgulamaktadır. Yani yargılarımız doğduğumuz andan itibaren saf ve kesin olarak kendini gösterememiştir. Çünkü en saf olduğunu düşündüğümüz bir yargı bile bir amaca hizmet etmektedir. Bu yüzden doğru bir yargı verebilmek için öğrenilen tüm kalıplardan arınılması gerektiğini vurgulamaktadır. Bence bu durum çoğu insan tarafından öğrenilmesi gereken bir davranıştır. Çünkü zihin her zaman doğruyu ayırt edebilen bir mekanizma değildir. Sorgulamanın sağlıklı bir şekilde gerçekleşebilmesi için kalıplardan uzak durulması gerekmektedir. Üçüncü bölüm olan yöntemden alınan bazı ahlak kuralları bölümü, yöntemin tek başına uygulanırsa eksik kalacağını ve bazı ahlak kurallarının onu takip etmesi gerektiğini savunmuştur. Descartes'e göre 4 ahlak kuralı vardır ve bunları uygulamak, yöntemlerde sağlıklı bir şekilde ilerlemeyi sağlayacaktır. 1- Dini sürekliliği muhafaza etmek 2- Eylemleri sağlam olduğunu düşünecek kadar sürekli test etmek 3- Kadere teslim olmamak 4- Başkalarının meslekleri üzerine inceleme yapmak Dördün bölümde Tanrının varlığı ve insan ruhunun kanıtları veya metafiziğin temellerini ele alarak Tanrının kesinlikle var olduğunu böyle bir düzeni kurmanın ve kusursuzluğu yakalamanın imkânsız olduğunu vurgulamıştır. Descartes'e göre beden ve ruh birbirinden ayrı şeylerdir. Ruhum varlığı bedenden daha çabuk ispatlama bilmektedir. Beşinci bölümde Tanrının varlığı üzerine evrenden, fizikten örnekler göstermiştir. Son olarak altıncı bölüm, kitabı neden yazdığını, geriye dönüş tekniği kullanarak ve tüm bölümleri sorgulayarak açıklamıştır. Bence " Düşünüyorum öyleyse varım". Tözünü en açık şekilde vurgulayan bir kitap olduğu için okunmalıdır. Düşünmek, düşünceden yarar sağlamak önemli bir eylemdir. İyi okumalar dilerim

Yöntem Üzerine KonuşmaRené Descartes · Say Yayınları · 20202,679 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sema Erserin