Evet Nermin Yıldırım’ın okuduğum 2. kitabı olur kendisi, yazarın dili sevdiğim bir tarz mahalleden birileriyle konuşur gibi hissediyorsunuz mahalleden diyorsam sığ değil coşkulu,sıcak kendine has kelimeleri var , kalıpları var,kara mizah dersen o da var… hem de dibine kadar. Gelelim kitabın konusuna bilirsiniz neyi unutmak isteriz hayatta, utanç, suçluluk,pişmanlık duyduğumuz anlar, acı verici ve yargılanacağımız olaylar bunlardır genelde. Kitapta da öyle oluyor ana karakterimiz evli ancak bileceğiniz üzere yasak aşk yaşıyor, kitap yasak aşkı anlatmıyor yasak aşk bittiğinde geriye kalan hislerle başa çıkmaya çalışan ana karakterimiz Feribe’nin sürecini anlatıyor…yolu Mazi İmha Merkezine düşüyor ve İngilizce kuru alır gibi unutma kurları almaya başlıyor sonra o sürecin psikolojik, traji komik anlatısı bizi içine alıyor… Nermin yıldırım seçimlerimizi çocukluk yıllarımıza dayandırıyor kitaplarında,yine ana karakter psikolojik olarak çocukluktan yaralı, yine Dokunmadan’da olduğu gibi anne yarası var… anne yarası insanı hayatı boyunca peşine bırakmaz , bu böyledir. Psikolojik temele dayandırılan kurguları seviyorsanız tavsiye ederim, yazarın dili, tarzı için bile okunur diye düşünüyorum. İyi okumalar!

Unutma DersleriNermin Yıldırım · Doğan Kitap · 20193,752 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sümeyya Yapıcı