Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu. Hep böyle mi bu? Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer... Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden! Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben. Oyuncağı panik olan sayrı yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir. Bugün uyandım ve aklıma Nilgün Marmara geldi. Öyle nedensizce ve aniden. Onu okumak istedim anlayacağımdan emin olmasamda. İç dünyasını ve şiirlerini bir nebze anlamak için bu defterlerinde rastgele karaladığı yazıları okumak istedim. Şuan iç dünyam bulanık. Bazı cümleleri istemsizce gözlerimi doldurdu ve ağlattı. Nasıl öldüğünü ve şiir yazdığını bile bilmeyen bir eşe sahip olduğu bilgisi bende olduğu için bunları aklımda tutarak okudum ve Nilgün Marmara'nın yalnızlığını bir nebzede olsa hissettim. Ve bu bana hiç iyi gelmedi. Hastalığının izlerini taşıdığı cümleleri anlamak için birkaç defadan fazla okudum, düşündüm ama bir sonuca varamadım. Tek bildiğim kalbimi kırdığı ve kırılan kalbimi hüzünle doldurduğu oldu. Kitabın yeniden basılmasını ve ellerime almayı o kadar istiyorum ki.. diğer defterlerini de okuyup onu biraz daha tanımak istiyorum. Seninle tanıştığıma sevindim Nilgün, kuş koysunlar yoluna..

Kırmızı Kahverengi DefterNilgün Marmara · Telos Yayıncılık · 20001,415 okunma

·

3 artı 1'leme

·

256 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

tutunamayangillerdenenime