Hüznü sevmiyorsun. Hüznü alt edebilmek, aklın üstün bir başarısı olsa gerek. Ama her zaman niye hüznü kovalamak? Bizim felsefemizde böylesi metafizik olguların yeri yoktur mu diyeceksin? Ama hüzün, aklın bir durumudur, dersem, ne diyeceksin? Aklın kendine dönüp kendi tadına bakmasıdır hüzün, dersem?
Sayfa 81Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.