Alıntı yaparken en çok kaygı duyduğum kitap olabilir. Beylik laflar alıntılıyor gibi olurken aslında kitap boyu bunların sorgusuna eşlik ettim. Bütünden bağımsız çok da başka manalara gelebilecek alıntılar da olmuş olabilir. Sus Barbatus'tan büyülenmişken bu kitap karşısında ne hissedeceğimi şaşırdım. Hazine bulmuş gibi, daha önceden okusam olmazmış gibi bir kitap. Tüm hazırlıklar bu kitaba mıydı? Kendini "köyün delisi" olarak nitelendirebilen herkesin "bizi de anlayan varmış" diye yüreğine su serpintisine ihtiyaç duydukça tekrar okuyabileceği bir kitap. Anlatım bozukluğu doldu dört bir yanım ama anca böyle anlatabilirdim. Sırada Masumlar adlı kitap var, şu an elimde dördüncü roman Labirent var. Susamış gibi başlıyorum. Hayat varmış.