Hepsi bu kadardı. Tek bir niteliğim bile yoktu. Sıfır. Kariyer için iki seçeneğim vardı: Ya amele olacaktım ya da amele. İlk yaptığım şey Birmingham akşam postasının arkasındaki iş ilanlarına bakmak oldu. O hafta okuldan ayrılanlar için özel bir bölüm bulunuyordu. Hepsine baktım sütçü, çöpçü, seri imalat bandı çalışanı, tuğlacı, sokak temizleyicisi, otobüs şoförü gibi işler- ve tesisatçılık işinde karar kıldım, en azından bir zanaattı. Bana bir zanaatım olmasa hayatta bir yere gelemeyeceğim söylenmişti.
İsteğim işi elde ettiğimde yıl sonuydu ve hava soğumaya başlamıştı. Tesisatçıların bütün borular patladığında, soğuğun ortasında kıçları açıkta çalıştıklarının farkında değildim. Dışarısı eksi beş dereceyken, taşakların buruşana kadar rögar kapağının başında vakit geçiriyorsun. Bir hafta bile çalışamadım. Ama devam edemememin sebebi soğuk değildi. Yemek molasında elma çaldığım için işten kovulmuştum.
Eski alışkanlıklar zor ölür.
Sayfa 45 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.