Mark Twain'in daha önce kısa hikayelerini okumamıştım. Oldukça alaylı bir dili varmış, ince ayrıntıları ve nükteleri de cabası.
Bu hikayeleri kim bu kitapta toplamışsa hiçbir filtresi olduğunu sanmıyorum. Adeta rastgele hikayeleri art arda koymuşlar. Arada, tema olsun zaman olsun uzunlukları olsun hiçbir bağlayıcı unsur yoktu.
Kitabın adını alan ünlü hikayesi ise oldukça sürprizlerle doluydu. Mesela içinde Sherlock Holmes olmasını asla beklemiyordum. Twain adeta çağdaşı sayılabilecek Sir Arthur Conan Doyle ile dalga geçmiş düpedüz. Bir Sherlock sever olarak beş karış suratla okuduğum bir hikayeydi.
Genel olarak hikayeler yüzeysel olaylar şeklinde adeta okuyucuya bir meydan okuma. Kitap oldukça dikkatli okunmalı ki yazarın tüm kafa bulmaları anlaşılsın.
Mark Twain sen mi büyüksün ben mi... dedirtti.