Schmitt’e göre, anayasal otoritelerin işlevlerini anayasaya uygun olarak yürütmesini güvence altına alma ve anayasayı koruma görevi, kuvvetler ayrılığına dayalı bir hukuk devletinde halihazırda var olan kuvvetlerden birine verilemez. Böyle bir durumda yetki verilen kuvvet diğerlerine nazaran bir ağırlık kazanır, kendisini denetimden masun kılabilir ve anayasanın hakimi konumuna gelir. Dolayısıyla özgün yetkileriyle tarafsız bir kuvvet, diğerlerinin yanına konumlandırılmalı, sahip olduğu yetkiler diğer kuvvetlerle ilişkilendirilmeli ve dengelenmelidir. Bu tarafsız üçüncü, devlet başkanıdır.