adı ölümdür
ben yaşam derim
noktadır oysa süregelen nefes alışlarımıza
ya da yorulan ve sızlanan kalp atışlarımıza
ölümdür
ki korkmayız yaşarken bile
kahveden kalan telvede yazmaz oysa
nice acılarla mı
yoksa ani bir tebessümle mi yolculanacağımız
bir ağlama merasimi başlar
henüz kabul etmeyenler topluluğundan
henüz anlamamışken bile ölündüğünü
seni ilk saran dost topraktır artık.
insan ölmeyegörsün
ne dert kalır ne tasa
ne de dünya bilinci bilhassa