Aydın aydınlık ay-dın-lık !
Aydın aydınlığım benim.
Gökte ay gibi değil,
gökte yay gibi gerilen ay gibi aydınlatmıyorum tepeden
toprakta sınıfların kavgasını !
Bağlıyım ben :
Çamurlu, kanlı, kara topraklara !
Ben o topraktaki kavgadan doğdum, içindeyim o kavganın,
içinden aydınlatıyorum o kavgayı.
Biz görelim
Onlar kör olsunlar diye !
Evet onlar,
on-lar... kof çınarlar gibi karanlıkta sallanıp yıkılırken,
ateş aydınlığımın altına koyarak
oyarak gözbebeklerinin deliğini,
aydınlatıyorum
köklerine saplanan baltamızın çeliğini !
Aydın aydınlık ay-dın-lık !