nietzsche'nin ölümünden sonra kız kardeşi elisabeth tarafından derlenerek yayımlanan eseri. nietzsche'nin ölümünden sonra nietzsche'nin edebi hakları kız kardeşine miras kalmıştı. haliyle aklı başındayken yazmaya başladığı; ancak tamamlayamadığı bu eserinin notları da elisabeth'in inisiyatifindeydi. elisabeth bir nazi destekçisiydi ve bu eserin, o sırada iktidara oynayan nazilerin hoşuna gidecek şekilde düzenlenmesini sağlamıştı. söz konusu kitabın derleneceği notları düzenlemek üzere birçok editörle çalışmış, ancak kendi fikirleriyle çelişen editörleri derhal kovmuştu. ortaya çıkan eser nazi propagandası için kullanılmıştı. benim düşünceme göre, nietzsche'nin güç istenci'nde (ve esasen diğer tüm eserlerinde de) yapmaya çalıştığı şey, bütün kutsalları yerden yere vurmak, sonra da dönüp sağlam kalan var mı diye bakmaktı. yapabileceklerimizin, ulaşabileceklerimizin sınırlarının köhnemiş ahlak anlayışıyla, kerameti kendinden menkul kutsallarla belirlenmemesi gerektiğini savunuyordu. milliyetçilik, ırkçılık gibi kutsalları ise en hafif tabirle ilkellik olarak görüyordu. "en büyük eserim olacak" dediği eserinin nazi propagandası için kullanıldığını görseydi sanırım aklını bir daha kaçırırdı. gerçi bu kitabın derlendiği notların ne kadarını aklı başındayken yazdığı da bilinmiyor. hatta çalışmasının üzerine alışveriş listesi yazdığı söyleniyor. bunu aklını kaybetmekte oluşuna bağlayabileceğimiz gibi, zorlu bir dönemde (fiziksel ve mental olarak yıpranmış olduğu, özel hayatında büyük hayal kırıklıkları yaşadığı, toplumla uyuşamaması sonucu derin yalnızlık çekmesi gibi birçok etkenin bulunduğu bir dönemden bahsediyoruz) kaleme almaya başladığı eserindeki çelişkileri fark etmesi nedeniyle büyük başyapıtından vazgeçmesi olarak da yorumlayabiliriz. nietzsche'nin kopuk aforizmalarını, merhameti kötülemesini, aşırı sert yaklaşımlarını hoyrat bulurum ama yapmaya çalıştığı şeyi muazzam buluyorum. toplumun genel sorununu/yanlışını görmüş ve bunları düzeltmenin yollarını sezmiş, belki sağlık sebepleriyle belki de umduğu ölçüde büyük bir deha olmaması sebebiyle fikirlerini derli toplu ve tutarlı şekilde ortaya koymakta başarısız olmuştur. tanrı öldü dedikten sonra insan da ölecek demiş olması, "bir değer/kutsal olarak insan"ı aşılması gereken bir handikap olarak tespit ederek; tanrının en büyük değer olmaktan çıktığı gibi bir gün insanın da en büyük değer olmaktan çıkacağı öngörüsü bence zamanının çok ötesindedir ve nietzsche'nin gerçek bir dahi olduğuna inancımı perçinlemektedir. öte yandan boşluklarla dolu aforizmaları her yöne çekilebilir nitelikteymiş ve çekilmiş de. hala da çekiliyor. bense çok kararsızım nietzsche'ye karşı düşüncelerimde. aklının son kırıntısını kırbaçlanan bir ata sarılıp ağlayarak yitirmemiş olsaydı daha sert olabilirdim; ama şu haliyle benim zayıf noktamdan dalıp derinlerde bir yer buluyor kendine.

Güç İstenciFriedrich Nietzsche · Say Yayınları · 2010505 okunma

·

1 artı 1'leme

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.