Herkesin ‘ benim türüm’ diyebileceği bir tür vardır, benim türüm fantastik, korku, polisiye ve distopya. Romantik Komediler okumaktan kaçındığım bir tür. Klişe olmaları, beş sayfa sonra ne olacağı bilinmesine rağmen bu olaylara yükselinmesi, asla gerçek olmayacak aşkların anlatılması.. bunlar bana asla ithaf etmeyen şeyler.
Sadece Challenge dolayısıyla ve bazen beynim çok dolduğun da boşalsın diye okuduğum zamanlar oluyor.
Gel gelelim bu kitap bu zamana kadar en yüksek notu verdiğim tek romantik komedi olabilir! Evet konusu klişeydi ancak kadın karakterin kendini sevmesi, kendinden aşk için ödün vermemesi, hayallerinden vazgeçmeyişi, gurursuz olmamasıbu detaylar tüm klişeliği yok etti. Siz böyle güçlü kadın karakterler yazdınız da ben mi romantikleri gömdüm?
Kitap ile alakalı tek sıkıntım dediğim gibi klişe olmasıydı; yani bir kadın ve bir erkek kesinlikle yakın arkadaş olabilir aynı evde yaşayabilir bunda problem yok fakat 7/24 beraber olmaya başlarsanız, nefesi bile beraber almaya başlamışsanız o zaman birbirinize çekilmeme ihtimaliniz sıfır zaten bunu nasıl düşünmezsiniz? Bile bile lades deyip daha sonrada hislerine şaşırmaları biraz komikti
