Kim anımsar
Dışarıda kapıları zorlarken çocuk ölüleri
Eski şarkılara öykünebildiğini
Yaşarken ölmenin elle tutulur gibi
Böyle durmadan çıkışı köşebaşlarından
Yaşarken kendi cesedinin kokusunu duymak gibi
Yalnızlığı önce yazıp sonra yaşayarak
Yalnızlığı bir duvar gibi örüp sonra kendini
tutuklayarak