Yine Sait Faik’lendim. Ara ara bazı hikaye kitaplarını tekrar elime alıp okurum. Son Kuşlar ise en sevdiklerimden.İşte bendeki hikayesi: Yıllar önce bir tiyatro kulübüne gidiyordum. İlk gün, ilk ödevimiz Sait Faik’in o meşhur alıntısı hangi kitaptandır ve hangi öyküdedir? “Söz vermiştim kendi kendime: yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da bir hırstan başka neydi? Burada namuslu insanlar arasında sakin, ölümü bekleyecektim. Hırs, hiddet neme gerekti? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem kâğıt aldım. Oturdum. Ada'nın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmazsam deli olacaktım.” Ve sonra hiç Sait Faik okumayan ben, kitapçıdan Son Kuşlar’ı alacağım. Kitapçı, o gün kitapları karıştırıp Mahalle Kahvesi’ni koyuyor poşete ben de bakmayınca…Sait Faik’le ilk tanışma kitabım Mahalle Kahve’si oluyor.. :) Onu bitirip ertesi günü Son Kuşlar derken; Sait Faik hayranı olup çıkıverdim. Ve her hikayesini büyük bir keyifle, heyecanla okudum. Bu kitapta bulunan “Söz vermiştim kendime…” diye başlayan o güzel alıntı da 73.sayfada ve ‘Haritada Bir Nokta’ adlı hikayedendir. Bir diğer sevdiğim hikayesi de kitaba adını veren ‘Son Kuşlar’ orda da altını çizdiğim şu alıntıya hayranım: “Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama çocuklar sizin için kötü olacak. Biz kuşları ve yeşillikleri çok gördük. Sizin için kötü olacak. Benden hikayesi.” İşte bu güzel hikaye kitabı insanlara birtakım şeyleri kaybetmeden kurtarabilmeyi ya da birtakım insanları umursamadan mutlu olmayı…Yazı yazabilmek ile bile kazanabileceğimizi anlatıyor. Bu da benden hikayesi... :)

Son KuşlarSait Faik Abasıyanık · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201913,7bin okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Luna Lunera