Bu memlekette de bir gün sabah olursa, eğer bu memleketin sislenen alınyazısı dirençli bir elin güçlü dokunmasındaki titremle silkinip, şu donuk, şu paslanan yüzü halkın biraz gülerse O gün ben ölmemiş bile olsam, hayata pek az ilişkim olur kuşkusuz o gün benden ümidi kes, beni kötrüm ve çevremde bütün acımla unut çünkü kör, topal tükenik bakışlarım seni geçmişte görmek ister. Sen bütün etin kemiğin, kimliğinle yârısın ve şarkılar gibi hep hep kulaklarımda sesin..
Sayfa 5
·
1 artı 1'leme
·609 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.