Asıl adı Charles John Huffam Dickens. İngiliz yazar ve toplum eleştirmeni. En unutulmaz kurgusal karakterlerden bazılarını yaratmasının yanında Victoria devrinin en iyi romancısı olarak kabul edilir. Kariyeri boyunca 20 yıllık bir süre içerisinde haftalık olarak çıkan bir gazeteyi yönetti, 15 roman, 5 uzun öykü, yüzlerce kısa öykü ve kurgu dışı makale yayımlayıp yorulmak nedir bilmeden çalıştı ve çocuk hakları, eğitim ve diğer toplumsal konularda yenilikler için mücadele verdi. Bu eser Dickens'in okuduğum ikinci kitabı. İlk okuduğum eseri İki şehrin hikâyesi tek kelime ile mükemmeldi. O yüzden büyük bir beklentiyle bu eseri okudum birazcık hayal kırıklığına uğramış olsam da bu eserde son derece güzeldi. Tek suçu iki şehrin hikayesinden sonra okumuş olmam. Her zaman baş yapıt eserler en son okunmalıdır. (Benim fikrim) Eserde birçok karakter var. Her karakter çok iyi betimlenmişti. En sevdiğim karakter Joe 'du. Ana kahramanımız olan Pip lakaplı genç bir çocuğun hayatını okuyoruz. Anne babasını kaybetmiş, ablası ve eniştesi tarafından yetiştirilmiş fakir bir ailenin çocuğu. Eniştesi olan Joe ile aralarındaki samimiyet, insanın içine dokunan o saf duyguları esere bambaşka bir tat vermiş. Kaçak bir mahkuma yardım etmesiyle Pip'in hayatının nasıl değiştiğini gözlemliyoruz. Aynı zamanda Pip'in kendinden üst sınıftaki Estella'ya olan aşkı uğruna nasıl çabaladığına ve kendisine kalan mirasla nasıl herşeyi görmezden geldiğine şahit oluyoruz. Dönemin şartları, sınıfsal çelişkileri ve siyasal şekli kısacası Victoria döneminin yansımalarını çokça görüyoruz. Eserde buram buram Martin Eden havası vardı. Okurken sürekli aklıma Canım Martin geldi. Karşılaştırma yapmak ne kadar doğru olacak bilmiyorum fakat benim gözümde Martin Eden çok daha iyi bir eser. Eserin sonu her ne kadar mutlu bitmiş gözüksede çok kopuk bir son olduğunu düşünüyorum. Aslında yazar da sonunu bu şekilde bitirmek istememiş fakat gelen eleştiriler sonucu umut vaaat eden bir son yazmayı başarmış. Büyük Umutlar, varlığın ve paranın gücünün insanı ne denli değiştirdiğini; bu süreçte değer verilen şeylerin nasıl kenara itildiğini, insanı kıymetli olan şeylere geri döndüren gücün sevgi, bağlılık, birlik ve beraberlik duygusu olduğunu anlamış oluyoruz. Kısacası adından da anlaşılacağı üzere Pip'in hayata karşı büyük umutlarını okuyoruz. Akıcılığı, konusu ve anlatım şekliyle bir bütün olmuş bu esere zaten söylenecek pekte birşey kalmıyor. "Her şey uçup gitti, bir hüzün baki." _Charles Dickens_

Büyük UmutlarCharles Dickens · Can Yayınları · 201714,3bin okunma

··

2 artı 1'leme

·

253 görüntüleme

bidünyakitapgrubu

@bidunyakitapgrubu1 ·

27 Mart 13:54

🌟🌟🌟🌟

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rabia Nur