İvan Bunin in okuruyla sohbet eder gibi yazdığı bir öykü kitabı. Düşüncelerini dile getirirken okuyucusuna sorular sorarak okuyucusunu düşüncelerinin içine çekmeyi amaçlamıştır. Kitabın şu bölümü durumu özetlemektedir:
“Ne kadar tuhaf değil mi? Hiç tanımadınız bir el hiç tanımadığınız bir insan kendi iç dünyasından küçücük bir ayrıntıyı, sizin yaşadıklarınıza tıpatıp benzer bir ayrıntıyı, sözcüklere sığdırılabilecek küçücük bir dokunuşla ifade ediyor ve ansızın onunla aranızdaki tüm mesafeler, zaman, alın yazısı ve içinde bulunduğunuz şartlar yani her şey anlamını yitiriveriyor. Onun düşünceleri sizin düşünceleriniz, onun duyguları sizin duygularınız oluveriyor ve yazarınızla ortak bir noktada buluşuveriyorsunuz. Mademki duygular ve acılar ortaktır o halde benim size yazıyor olmam, sizinle bir şeyi paylaşmak istemem ya da biri şeyden yakınmam da gayet normal karşılanmalıdır.”
Okuması çok keyifli ve sürükleyici olan bu Rus klasiği pek bilinmemekle beraber okunmaya değer bir kitap.
