“Mü'minlerin toptan seferber olmaları uygun değildir. Dinde bilgi edinmek için her grubun içinden bir takım kimseler gitmeli ve döndüklerinde halklarını bilgilendirmelidirler. Umulur ki onlar sakınırlar.“
9/Tevbe Suresi 122.ayet
Bu ayet din adamları sınıfının, alim olmanın nedeni önemli bir mevki olduğunu anlatmak için referans gösterdikleri bir ayettir. Onlara göre alim olmak savaşmaktan, Allah yolunda şehit olmaktan daha önemlidir. Alim olmak o kadar önemli bir şeydir ki Allah âlimleri savaşmaktan muaf tutmuştur. Âlimler savaşa gitmeyecek, Müslümanlar savaştan döndükten sonra onlara ve diğer insanları dinle anlatacaklar. Biraz akleden birisi ayeti asla böyle anlamaz. Çünkü bu ayet indiği zaman savaşa kim gitmiş, Nebi ve onun yanında yer alan Müslümanlar. Âlimler savaşa gidemeyip de Nebi ve seçkin arkadaşları döndüklerinde onlara mı dini anlatacaklar? Oysaki ayette savaştan söz edilmemektedir: ayetteki sefer sözüyle kastedilen şey, savaşa çıkmak değil yolculuktur. Nebi Medine’dedir. Mekke’de kalan müminler Nebi’den yeni vahiy edilen ayetleri öğrenmek için Medine’ye gelip gitmektedirler. Aslında bu çok tehlikeli bir yolculuktur. Zira her an yakalanıp öldürebilirler. Geliş gidişler çok tehlikeli olduğundan, Allah, Mekke’den Medine’ye gidenleri: “dinimizi öğrenmek için hep birlikte Medine’ye gitmeyin, her grubu temsilen bir kaç kişi gitsin, dinlerini öğrensin ve döndüklerinde de gitmeyenlere anlatsın“ diye uyanmaktadır.“
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.