Bir iki damla gözyaşımla birlikte kapattım son sayfayı.
Ferit Edgü’nün okuduğum ilk kitabıydı.
Şiirsel bir anlatımla yazılmış, dili çok akıcı, sayfaları merakla çevirdiğim bir kitap oldu.
Urfa’nın bir ilçesinde kimse tarafından kabul görmeyen bi bölgede öğretmenlik yaptığım yıllarda hissettiğim şeylerle ne çok benzerlik vardı kitapta. O yüzden mi çok etkilendim bilmem ama bir solukta okuduğum bu kitap sanırım en sevdiklerim arasında yerini alacak.
