Hayattan ne istediğini bilmek.. kolayca söylenen ama yürekte yer etmeyen o mücadele sözcükleri.. önümüze serilen yollardan kolay olanı seçip genel amaçtan sapmış olduğunu farketmemek..bilinmeyenin eşiğinde bilinenin kıskacında yuvarlanmak..karanlığı ısıran ay ışığından bir hüzün koparmak, sallanan yapraklardan bir coşku kırıntısı. Çaresizliğimiz yükseliyor, gücü karşısında kendin olamayışımızın. Yanlış hedefe atılmış bir ok hissiyatını taşıyarak, emin ama sonuçsuz ilerlemek. Birdenbire bir neşe, yaşam fışkıran bir güç bulmak kendinde..Yeniden başlamak, dalmak yeniden durmadan gürleyen hayat rüzgârına, ben de varım ezgisinin güzelliğinde. Gözlerde serseri bir ümit alev alev yanar.. daha iyi tanımak zamanın binlerce yıllık şeytanlığını. Rahatlığın içinde huzursuz çırpınışlar, cehennemi yanmaların keskin tadı.. doğmak istiyorsun, özünün öleceğini bile bile..Yaşamın ve inanmanın sana ne mucizeler sunabileceğini düşünmek. Gülümsemek. Her şeye rağmen gülümsemek. Üzerindeki ölü toprağı kaldırıp bir kenara fırlatarak artık hak ettiğin yaşama kavuşmayı beklemek
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.