Özetle, 640'lardan itibaren yanı başlarına ulaşan İslam ile tanışmaya başlayan Türkler, hem Kafkaslar hem de Türkistan'da Emevilerin saldırgan/savaşkan tutumlarını görünce cephe aldılar. Göksu'nun ifadesiyle bu dönem Türklerin İslam'a girişini menfi yönde etkileyen "kötü bir tanışma" dönemiydi. Biz bunu İslam ile değil de Araplarla tanışma dönemi olarak alalım. Sonuçta o dönemde yabancı topluluklar dinlerinden ziyade millî kimlikleriyle biliniyordu. Araplar Orta Asya'nın güney kıyılarını teşkil eden Maveraünnehr ve Fergana'da hâkimiyet kurmakla bozkır dünyasının geleneksel iktisadi sistemini kesintiye uğratmışlardı. Göçebelerle yerleşikler arasında karşılıklı üretimin takasına dayanan bir ortak yaşam vardı çünkü. İktisadi sistemin çöküşünün yanında buna tepki gösterecek veya onaracak bir devlet yapısının da bulunmayışı bu dönemde bozkırda yaşayan Türklerin buhranını katlamış gözüküyor. Bu yüzden İslam memleketlerinde paralı askerlik yolunun açılmasından sonra Türklerin büyük sayılarla buna itibar etmesinin ardında bu buhrandan kurtulma çabasını görmeliyiz.
Sayfa 193 - Kripto YayınlarıKitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.