David Marcum ve Steven Smith, egomanyaklık hakkında bir kitap yazdılar ve egonun faydadan daha çok tehdit oluşturduğu 4 belirtiyi ortaya koydular:
(1) Sürekli kıyas yapmaya başlamak: Bunu saplantı haline getiriyor ve diğerlerinden daha iyi olabilmek için zaman harcıyoruz.
(2) Lüzumsuz savunma ruhu: Hiç kimse her şeyi tam olarak bilemez; en iyi kararlar tartışmanın ve işbirliğinin neticesinde ortaya çıkar. Gelgelelim, çoğu defa fikrimizi değil de kendimizi savunuyormuşçasına tutumumuzu savunuruz.
(3) Ego patlaması: Yeteneğin üstünü kapatmamalıyız fakat esas mevzudan uzaklaşıp bütün enerjiyi onnu lüzumsuzca ön plana çıkarmak için de harcamamalıyız. İnsanlar kendi üstün yeteneklerinin başkaları tarafından ne kadar çok takdir edildiğini zannederse fikirleri muhtemelen en iyisi de olsa, başkaları tarafından o kadar az ciddiye alınırlar.
(4) Onaylanma arayışı içinde olmak: Toplu alkış tufanı iyi sonuçlar doğurmaz...Başkalarınıın görüşlerine karşı fazla hassas olursak kendimize karşı dürüst olamayız.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.