Ba-yıl-dım !! Benim için yılın kitapları listesine girecek galiba. Kitap alegorik bir öyküden oluşuyor. Kafkaesk bir anlatım söz konusu. Çok ciddi bir şekilde Şato ve Dava kitaplarını anımsattı bana. Kapitalist düzen, birey olmanın zorluğu, bireyin yalnızlığı, toplumun baskısı üzerine okuduğum en iyi hikayelerdendi. Ayrıca o kadar yalın ve gerçekçi bir anlatımı var ki kitabı okurken benim de ağzıma burnuma kum doldu, sıcaktan, nemden bunaldım hatta azıcık anksiyetem tetiklendi. Öyle bir kitap ki bu hem üzerinde uzun uzun konuşmak istiyorsunuz hem de söyleyecek çok bir şey bulamıyorsunuz. Bir alıntıyla bitireyim; “ Yalnızlık, bir hayalin peşinden koşup doyurulamayan arzular demekti. “ Kesinlikle öneririm. Not : 1960larda bile Japonya’da deniz kumunun inşaatlarda kullanılması yasakmış. Depremle böyle böyle başa çıkabiliyor bu insanlar işte.

Kumların KadınıKobo Abe · Monokl Yayınları · 20172,112 okunma

·

196 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

tugba sener