“Ankara’da ilkokul öğrencisiyken babannem beni Zeki Müren’in Büyük Sinema’daki bir konserine götürdü. Onun beni Ankara Radyo’sunun seyircili programlarına, konserlere götürüşü hiç unutamam. Evden çıkarken elimi tutar, bir daha da bırakmazdı; aynı şeyi annem de yapardı. Erkeklerle dışarı çıktığımızda ise hiçbiri elimi tutmazdı.”