En sönmeyecek sandığı umutların söndü senin belki, ne kuşlar uçtu içinden, ama yaşıyorsun işte. Bilmediğim ve hâlâ taşımak zorunda hissettiğin bir yük şu kalp çarpıntısı, şu usul nefes alışın. Yine de bekliyorsun, bazen kötü bir yol iyi bir sona vardırır diye belki.
Sayfa 14Kitabı okuyor
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.