Muhsin Yazıcıoğlu Mekanı cennet olsun.
Bu kitabı Muhsin Yazıcıoğlu'nun vefatının yıl dönümünde okuruz diye almıştık
sule ERDEM ile . Sayende okuduk çünkü sen aylar önce aldığımız kitabı günü geldiğinde yanında getirmeseydin bu okumayı en azından şimdilik gerçekleştiremezdim. Yad etmiş olduk. Güzel oldu.
Mekanı cennet olsun inşallah.
Hiç kimsenin o sahnede mükemmel kalamayacağını bilecek kadar siyasetr maruz kalıyoruz. Yalnız şu da bir gerçek ki siyaset basamaklarını üçer beşer atlamamış, atlayamamış, kendi deyimi ile 'fırıldak olmaya gerek duymamış' bu abimiz hakikaten müstesna.
Bizim millet ölünün arkasından iyiyi de kötüyü de söyler. Tabiri caizse hiçbir şey gizli kalmaz bizde. Muhsin Başkanın ne olduğu ortada, ona ne olduğu da ortada. Takdiri ilahi, olan olmuş giden gitmiş, fazla söze gerek yok.
Kitapta çocukluğundan alarak nasıl bir ortamda yetiştiğini, kimlerden etkilendiğini güzel bir üslupla verilmiş. Bir de Elif bacı eklenmiş yazarın gönlünden. Öteki mahalleden. Onun sevgisinin temizliği de Muhsin Başkanın şahsı ile kapışır. İnsan her zaman kavuşacağım diye sevmez. Elif bunun en güzel örneği. Ama sevgiyi de yormamak, onu mübarek görmek, yere düşürmemek gerektiğini de Muhsin Başkanın şahsında yazar çok güzel öğütlemiş... Birini sevmek çok kolay. Onu devam ettirmek zor. Çünkü yüreğinde yarattığınla, zamanla tanıdığın denk kalmayabiliyor. Elif hiçbir zaman utanmadığı birini sevdi. Ölene kadar da hiçbir zaman karşılık alamayacağını bilerek sadakat gösterdi. Yok. Yeşilçam değil. Gerçek ve olabilitesi yüksek bir sevdaydı. Sadakat=Liyakat=İtaat.
Layık olana itaat edilir, itaat ettiğine sadık olursun. Bu denklem hiç şaşmaz. Bence. Serence.
Bütün bir ömrü yalandan yaşamak< Hakikatli bir gün yaşamak.
Kim daha çok yaşıyor, kim en mutlu? Aferin Elif. Severek, yüreğim gözlerim dolu dolu okudum.
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum...
