2. Dünya Savaşı ile ilgili bir çok şey okudum, Terezin’e gittim (ki orada gördüklerimi ve öğrendiklerimi hala anlatacak gücü bulamam kendimde, etkisi yıllardır geçmedi) fakat hala bu insanlık dramıyla ilgili ne okusam etkisinden bir süre çıkamam. Auschwittz Kütüphanecisi de Terezin’de başlayıp Auschwitz’de devam eden, oradan yeni sürgünlere ve nihayetinde özgürlüğe giden yolu kitaplara aşık minik Dita üzerinden anlatıyor şahane bir üslupla.
Hem çok etkilenerek okudum hem de bu kadar zulme uğramış, bunun acısını en iyi bilen bir neslin çocukları şimdi nasıl olur da aynı zulmü yapabilir diye düşünmekten kendimi alamadım :(
