+ İstəyirsən, sənə gül alım? Elə-belə.
– Olar.
+ Hansından olsun?
– Nə bilim, ən qəşənglərindən!
+ Gülün də qəşəngi olar heç?
– Əlbəttə olar.. Bir onlara bax..?!
+ Baxıram
– Nə görürsən?
+ Bir sürü ölü!
– Ölü??
+ Hə
– Eh... Sən nə biləsən axı! Caz klubu səni təmiz əldən salıb! Bədbin olub getmisən!
+ Buna bax ha! Gör kim deyir! Bir də ki, mən bədbin deyiləm, sadəcə anlamıram!
– Nəyi?
+ Niyə gözəlliyi məhv edib sonra bundan zövq aldığınızı.
– Çünki gözəllik ağrıdan gəlir.
+ Deməli ağrıdan həzz alırsan?
– Bilmirəm, bəlkə də. Əslində çox vaxt hə. Bir də ki, sən buna bu qədər qarşısansa gül almağı niyə təklif edirsən?
+ Bilmirəm. Sözdür də dedim
– Qəribə adamsan..!
+ Bu yaxşıdır? - o, əli ilə bəyaz zambaqları göstərdi
– Çox gözəldir.
+ Saxla, bir də sənin əlində baxım
– Başa düşmədim, nəyə baxırsan?
+ Ağrının gözəlliyinə!