Abdullah b. Amr b. el-Âs (r.anh) anlatıyor: Nebiler Nebisi, mescide girerken şu duayı okurdu:
"Allah'ın rahmetinden uzaklaştırılmış ve kovulmuş olan şeytanın şerrinden Allah'ın ezelî gücüne ve himayesine sığınıyorum." Allah Resûlü bu duayı yapınca, şeytan şöyle derdi: "Diğer günlerde de benim şerrimden korunmuş oldu."