— Şüphe yok. Bu âlemin bütün zevki yokluk ümidiyle vardır.
— Olmaz şey.
— Hakikat bu. Hayatın zevki ölüm sayesindedir. Eğer ölüm olmasa, hayatın hiçbir kıymeti olmazdı.
— Ben bu hakikatı kabul etmeyeceğim.
— Buda yokluktan niçin varlık âlemine geldi, bilir misin?
— Hayır.
— Yokluk zevkini anlamak için.
— Bana kalırsa Buda yoklukta hiçbir zevk olmadığı için, zevk almak üzere varlığa geldi.
— Bu da doğru. Lakin bu zevk sabit değildir ve geçicidir.
— Şüphesiz. Ama sabit olmayışı, ölüm sebebiyledir. Bir kere ölüm kalksa, zevk de sabit ve daim olur.
— Çok yanlış... Pek çok. Bilakis o vakit zevk dayanılmaz bir azap olur.
— Neden?
— Zira sebat ve devam yokluğa mahsustur.
— Lakin yokluk nedir?
— Senin anlayacağın... Varlığın gerçeği.
Sayfa 112 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.