Kitaba başladığımda her sayfasında Martin'in azmini alkışladım. Bir insan nasıl bu kadar ümitvar olabilirdi. Hiçbir zaman yılmadı hep çalıştı çabaladı. Sefilliğin dibine vurduğunda bile vazgeçmedi. Okurken benim ruhum daralmıştı. Yapma Martin bırak artık diyerek okuyordum. Ama o hiç pes etmedi sonuna kadar gitti ve kazandı. Peki ne oldu? İşte bu noktada insanı hayatta tutan da azmini son noktaya çıkaran da aynı zamanda hayattan koparanın da "Aşk" olduğunu acı bir şekilde gözler önüne serdi. Üzgünüm çok üzüldüm böyle bitmesini istemezdim. Ama Martin Eden'lerin var olmasını ve insan değerini parayla ölçenlerle savaşmalarını canı gönülden istiyorum...