Babayla bozgun her çocuk,hoyrattır tüm aşklarına, der Kemal Varol..
Zaman zaman acı ve pişmanlık duyup duraksıyordu. Gözyaşlarını tutamıyordu. Benden özür diledi. Dertlerini benimle paylaştığı için. Benden yardım dilediği için. Babam sonuna kadar, iyileşeceğine inanmalıydı…
Sayfa 22 - TELOS YAYINCILIK
·
194 görüntüleme
“Tüm kalbimle ve düş gücümle onun iyileşeceğine inanmak istiyordum.
O benim babamdı, ölemezdi…”
“O benim babamdı, ölemezdi. Tanrı'ya meydan okuyordum:
-Varlığın gerçekse, onu yaşatarak bunu kanıtla.-“
*Bu totemi ben de yapmıştım; babam yaşamadı, ben de kanıtlanmamış şeylere inanmaya devam ettim…
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.