Gözyaşlarıyla sislenen bakışlarımı göğe çevirince Samanyolu’nu gördüm. Boşluktaki bu yumuşak ışık serpintilerinin aslında savrulup duran sayısız evrenler olduğunu düşününce Tanrı’nın gücünü, görkemini ta içimde hissettim. O’nun kendi yarattığını mutlaka kurtaracağına ilişkin bir güven geldi içime. O’nun tek bir ruha bile zarar getirmeyeceğine inandım.
·
82 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.