Anahtarımı yitirmiştim.
Kendi üstüme kilitlenmiştim.
N’etsem giremiyordum içime.
Özüme kapalıydım.
Dilegelmez bir sıkıntı, karanlık örtüyordu her yanımı.
Bir şey bir yere batıp gömülüyordu.
Kör öfke, acı kin, yanan yara, keskin bitkinlik, küçülten büzülme, korkunç ürkü… -hepsi üşüşmüştü üstüme.
Dar dargın, tıkanık tutsaktım.
Yaşamanın tadı uçmuş, rengi silinmiş, dayanımlı çökmüştü.
Sayfa 32 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
235 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.