Yüzü birdenbire solmuştu. Her saat geçtikçe kanında tuhaf bir kayboluş hissediyordum. Âdeta teninin bir tarafından görülmeyen bir süzgeç, pembe rengini yavaş yavaş emiyordu. Onun yerine sapsarı bir deriden bir maske geliyor ve gözlerinin taze bir ilkbahar yaprağına benzeyen içerisi, bahardan yaza ve sonbahara dönen bir yaprak gibi koyu fakat az sonra yeşili gider gitmez ancak damarları kalacak kadar azar azar sönüyordu.
Sayfa 74 - Kapra Yayınları, 1. Baskı - Aralık 2020Kitabı okudu
·
153 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.