Merhaba 1K okurları!
Şiir okumak, ruha kahve içirmek gibidir. Tadına doyum olmazken, dozunu kaçırmamak lazım. Ritmini bozar kalbin fazla kaçırırsan. Köpüğü bol olan yudumlar var, telvesini dımağında hissettiğin son damlalar da. Bazen acı oluyor, bazen az şekerli. Tam kararında olmalı. Hani bir içen bir de içmek istese bile, tadında bırakabilmeli.
Bazı dizeleri köpüklü yudumlardan saydım. Bazı dizelerde telvesi kaçtı boğazıma. Acı tadından, ruhumun sarsıldığı oldu. Bazen şekeri kıvamında vermiş yazar. Bir kaç yudumunda yanına lokum bırakmış, zevkli olsun diye.
Bazı sayfalarda "dövülmesi gerekiyor tanelerin, kahve sonuçta, toz haliyle daha güzel olur," dedim. Hele bir de kalbe zarar aşk kokuyorsa...
Kendime ayırdığım şiirler de oldu. Beni zamanında seslendirildiği an ağlatan şiirle duygusallaştığım da oldu.
"Sizin babanız öldü mü?" şiirinin hikayesini de öğrenmiş oldum kitabı okuyarken. #235867394 (yorumda)
Bir yorumlanmış linkini bırakıyorum buraya, geceye armağan niyetine.
youtu.be/U5XGi9R-_GQ?fea... Gözyaşlarınızı şiirle kurulayın.
Bazı düşüncelerim bana kalsın:)
Keyifli okumalar dilerim.
Sevda SözleriCemal Süreya · Yapı Kredi Yayınları · 201727,2bin okunma
