Bu olayla birlikte odamıza aylarca inen ağır yası, acı yüklü bağırtıları, kesilmeyen hıçkırıkları, arasız zayıflayan iki kız kardeşi, neler olup bittiğini anlamaya çalışan, sinirleri yatışabilsin diye artık haftada dört şişe bromür tüketen on beş günde inanılmaz denli yaşlanıveren anneannemi sessizce izliyordum.
Onların tümünün o günlerde görüntüleriyle bana verdikleri göğsümü zorlayan, parçalayan acıyı bir daha duymayı kesinlikle hiç istemedim.
Babamın ölüsünün denizde kaybolduğu bizlere bildirilmişti.